Die meganisme waardeur die lading in 'n dompelboogoond beweeg, is in twee groot industriele oonde ondersoek met behulp van die stimulus-reaksietegniek met 'n radiospoorder van die radioisotoop ⁵ Fe as stimulus. Aangesien hierdie radioisotoop slegs geskik is vir die meet van verblyftydverdelings in die legeringsfase, is die ontleding van die eksperimente tot daardie fase beperk. Die verblyftydverdelings wat verkry is deur monsters van die legering wat tydens die tapping geneem is, te meet, is volgens verskillende tegnieke ontleed. Hierdie ontleding het die bestaan van trae sones in die oond bevestig en het getoon dat die beweging van die lading deur die oond nie deur een van die twee geidealiseerde vloeipatrone, d.w.s. die propvloei of gemengde vloei beskryf kan word nie. Daar is 'n saamgestelde model om die beweging van die lading deur die oond te beskryf, ontwikkel aan die hand van die meganisme en posisie van die hitteontwikkeling in die oond, die binnestruktuur van die oond, die algemene vorm van die gemete verblyftydverdelings en die wyse waarop die lading deur die oond daal. Die saamgestelde model het bestaan uit 'n gedispergeerde-propvloeistreek in die boonste dele van die oond wat uitloop in 'n tenkreaktor wat voortdurend geroer word, onder die elektrodepunte. Nie-lineere regressieontleding van die vergelykings wat aan die hand van die saamgestelde model ontwikkel is, het dit moontlik gemaak om optimum waardes van modelparameters te kies om berekende krommes te gee wat by benadering die verblyftydverdelings gee